Portfolio 2017-2020

Znakowanie   |   Doll   |   Wiek niewinnosci

Joanna Zemanek

Być jak MM | jedwab drukowany,
haft, resztki owadów, włosy  50 x 50 cm
ZNAKOWANIE | 2018-2020 | jedwab, wypalana skóra
Praca dotyka problemu przynależności i wynikającego z niej przedmiotowego traktowania innych istot. Autorka nawiązała do popularnego wśród farmerów (najczęściej w USA) procederu wypalania na ciele zwierzęcia metki – znaku właściciela. Jej praca, choć pokazuje wypalane na skórze kwiatowe ornamenty, mówi o zakorzenionej w kulturze potrzebie znakowania własności lub terenu przez ludzi. Artystka zaznacza, że znakowanie zależnych istot przybiera różne, niekiedy ukryte formy dominacji i zawsze nabiera bolesnego odcienia.
W swojej twórczości skupia się na opowiadaniu, niekiedy w sposób pełen sarkazmu i ironii, trudnych historii, jakie są udziałem kobiet: rozwodów, rozstań, poronień. Zapisuje je w formie znaków, które zestawia z symbolami, ludowymi porzekadłami wpisującymi kobiety w role narzucone przez kreowaną przez mężczyzn tradycyjną kulturę.

(fragment tekstu z katalogu 16. Międzynarodowe Triennale Tkaniny Łódź, 2019)

BRANDING | 2018-2020 | silk, leather pyrography
The piece explores the notion of belonging and the resultant objectification of other species. The artist references the practice of livestock branding popular among farmers to identify their property. Although the images she burns into leather are floral ornaments, the artist discusses the deeply-rooted human need to mark what is ours. She stresses that marking inferior creatures takes different, sometimes covert forms, and is always tinged with pain.
In her work, she deals with difficult experiences faced by women, such as divorces, breakups and miscarriages, often relating them with sarcasm and irony. She presents them in the form of signs, symbols and folk sayings that force traditional, male-assigned gender roles uponnwomen.
Zrealizowano w ramach programu stypendialnego Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego – Kultura w sieci

DOLL | 2020 | wydruk na jedwabiu, haft

ROLA

ARKO PRZYMIERZA

 „Zobaczcie tę koronczarkę (w Luwrze) pochyloną nad swoim tamborkiem, gdzie ramiona, głowa, dłonie z ich podwójnym warsztatem palców, wszystko to prowadzi do czubka igły: lub do źrenicy w centrum niebieskiego oka, które jest punktem zbiegu całej twarzy, całej postaci, rodzajem duchowych współrzędnych, błyskiem pochodzącym z duszy” (Paul Claudel). Sprawa Koronczarki wyszła znowu na pierwszy plan przy okazji pracy nad cyklem „Łono natury”. Na obrazie Vermeera widzimy skoncentrowaną, pochyloną nad swoją pracą kobietę — idealny wizerunek skromności i pracowitości.
 INSTRUKCJA
Bawełniane płótno, zanim zabierzesz się do haftowania, należy wyprać i zmiękczyć. Na tak przygotowanym podkładzie pojawia się rysunek kompozycji — jakby pojawił się na skórze, wprost na ciele. Każde ukłucie odczuwasz boleśnie, nawet jeśli igła przekłuwa tylko płótno z wydrukiem. Kwiaty, zygzaki rozrastają się precyzyjnym ściegiem, jakby nić prowadzona była ręką chirurga z bezwzględną precyzją, jakby nić była wysuwana wprost z wnętrzności.
Te kwietne ornamenty są jak bolesne eksplozje. Flos to kwiat, stąd flora. Defloracja. Utrata dziewictwa. Zerwany kwiat.

DOLL | 2020 | silk, embroidering 

 ROLE

ARK OF THE COVENANT
 „See this lacemaker (in the Louvre) bending over her drum, where the arms, head, hands with their double finger workshop, all this leads to the tip of the needle: or to the pupil in the center of a blue eye, which is the point of confluence of the whole face, the whole form, a kind of spiritual coordinate, a flash from the soul.” The lacemaker case came to the fore during the work on the „Womb of nature” cycle. In the Vermeer’s painting, we see a focused woman, leaning over her work — an ideal image of modesty and diligence.
 INSTRUCTIONS
The cotton canvas should be washed and softened before you get to embroidery. A drawing of the composition first appears on the prepared foundation — as if it appeared on skin, directly on the body.  You feel pain with every sting, even if the needle pierces only the canvas with the image. Flowers, zigzags, grow in a precise stitch, as if the thread was guided by a surgeon’s hand with absolute precision, as if coming from one’s inside.
 These flower ornaments are like painful explosions. Flos means flower, hence the flora. Defloration. Loss of virginity. A torn flower.

 

Zrealizowano w ramach programu stypendialnego Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego – Kultura w sieci
WIEK NIEWINNOŚCI | 2020 | jedwab, bawełna przypalana | enkaustyka, haft
RYTUAŁY
Bruno Bettelheim w książce Rany symboliczne. Rytuały inicjacji i zazdrość męska interpretuje ludzką skłonność do przekierowywania własnej energii sprawczej ze świata zewnętrznego na własne ciało. Autodestrukcja staje się wyrazem intensywnych emocjonalnych przeżyć, autoagresja reakcją na bezradność.
OCZEKIWANIE
GWIAZDO ZARANNA
 Maya Deren w serii wykładów, jakie przygotowała i wygłosiła w 1946 w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie i na Kubie to właśnie kobietom przypisywała specjalne predyspozycje do tworzenia filmów — jako że cała ich konstrukcja biologiczna i psychiczna opiera się na czekaniu, wyczekiwaniu, oczekiwaniu. Film to wieczne czekanie / oczekiwanie / wyczekiwanie — stan stawania się, nieskończony proces: dzieła nigdy się nie kończy, tylko porzuca (jak mawiała za Guillaume’em Apollinaire’em). Moje prace są o oczekiwaniu na to pierwsze: miesiączkę, kochanka, deflorację, ciążę, poród, depresję, ślub, rozwód, śmierć. Dominacja bieli, czerwieni i spalenizny sugeruje odniesienie do czystości / oczyszczenia, niewinności / rozgrzeszenia, śmierci / wskrzeszenia.
AGE OF INNOCENCE | 2020 | silk, burnt cotton | encaustic, embroidery
RITUALS
Bruno Bettelheim in Symbolic wounds. Rituals of initiation and male envy interprets the human tendency to redirect one’s own causal energy from the outside world to one’s own body. Self-destruction becomes an expression of intense emotional experience, self-aggression as a response to helplessness.
 ANTICIPATION
THE MORNING STAR
In a series of lectures she had prepared and delivered in 1946 in the United States, Canada and Cuba, Maya Deren emphasized that women have special predispositions for making films — as their entire biological and psychological structure is based on waiting, anticipating, and expectance. A film is an eternal waiting — a state of becoming, an infinite process: the work never ends, it just becomes abandoned. My work involves waiting for the first: menstruation, lover, defloration, pregnancy, childbirth, depression, marriage, divorce, death. The dominance of white, red and burning suggests a reference to purity/purification, innocence/absolution, death/resurrection.

Zrealizowano w ramach programu stypendialnego Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego – Kultura w sieci